Categories
Business

Je mannetje staan als jonge vrouw in een internationaal bedrijf, met Rayah Van Nieuwkerke – Aflevering 59

Ik mocht voor deze aflevering een bijzondere gaste ontvangen: de 26-jarige Rayah Van Nieuwkerke van GraydonGo. Hoe gaat zij als jonge vrouw in een internationaal bedrijf om met de coronapandemie en het nieuwe normaal? Ze vertelt het ons tijdens dit bijzonder interessante interview.

Rayah, wat is GraydonGo precies en wat doe jij?

GraydonGo is een webshop in België en Nederland die aan bedrijven en particulieren bedrijfsinformatie biedt om op een veilige en transparante manier zaken te kunnen doen. Ben je bijvoorbeeld een ondernemer die in zee gaat met een nieuwe klant of leverancier? Dan kan je via GraydonGo te weten komen of die klant kan betalen of dat die leverancier kan leveren. 

Ik ben er productmanager en werk eigenlijk met verschillende afdelingen samen zoals ons development- en marketingteam en hou in de gaten wat er in de wereld gebeurt en welke impact dat heeft.

Het is een Nederlands-Belgisch bedrijf, hoe is het voor jou om in een bedrijf met twee nationaliteiten te werken? Want ik kan me voorstellen dat sommige lezers en luisteraars van de Business Dad Podcast ook zakendoen met Nederlanders.

Ik vind dat persoonlijk heel fijn. Ik ben dan wel Belgische, ik voel me soms toch een Nederlander in België. Nederlanders zijn meer rechttoe rechtaan, dat is in België toch wat minder. 

Hoe is het om als jonge vrouw in een succesvolle onderneming te werken die al lang bestaat en haar strepen heeft verdiend?

Ik deed eerder mijn stage al bij GraydonGo dus ik kende het bedrijf al. Het is heel uitdagend en spannend tegelijkertijd. Ik voel wel dat ik heel veel opportuniteiten heb. Het is een groot bedrijf, dus je kan alle kanten op. Ik heb dan ook al verschillende functies gehad in de verschillende Graydon-landen, zoals in de UK bijvoorbeeld. 

Hoe vaak reis je dan voor je job? En mag je nu nog vaak naar kantoor?

Ik ben in 2019 gestart en sinds de coronapandemie staat het reizen natuurlijk op een veel lager pitje. Nu mogen we bijvoorbeeld maar één dag per week naar kantoor komen. Ik mis dat contact met de collega’s wel. 

Thuiswerken heeft ook zijn voordelen natuurlijk. In het begin viel dat goed mee: je denkt aan the greater good en de samenleving en dat houdt je staande. Al begint het alleen zijn nu wel door te wegen. Je mist de babbeltjes, de mopjes… Voor de pandemie hielden we natuurlijk al videogesprekken met onze collega’s in Nederland en de UK, maar mijn Belgische collega’s zag ik wel telkens face to face. De connectie op het scherm is toch niet hetzelfde als in het echt. 

Van zodra de regels het toelieten, zijn we wel wat met de collega’s gaan doen, zoals een fietstochtje, een terrasje en een etentje. En in 2020 hebben we met kerst een online kookles gevolgd. Mijn eten was wel aangebrand, want ik was te snel in de wijn gevlogen!

Hoe ziet zo’n typische werkdag er vandaag uit?

Het is een everyday struggle. Ik zoek eigenlijk nog altijd naar een ritme. Ik fatsoeneer me wel elke dag, want ik wil deftig voor de dag komen tijdens meetings, ook al zijn ze online. Al merk ik dat ik toch meer moeite doe als ik naar kantoor ga dan wanneer ik thuis zit.

Wat doe je om het leuk te maken?

Vanaf dat het mocht met collega’s dingen doen. Gaan fietsen, terrasje, gaan eten,…

Dat hangt af van hoe streng de maatregelen zijn. Als real life zaken niet kunnen, organiseren we dus online alternatieven zoals de kookles.

Vind jij het ook zo moeilijk om een rustmoment te vinden in je dag? Ik merk dat ik nu vaak van de ene meeting in de andere val en ondertussen snel mijn mails check, terwijl ik daarvoor in de wagen stapte, ergens naartoe reed, na de vergadering weer in de wagen stapte en even kon uitblazen.

Ja, als ik drie meetings heb gehad, dan weet ik dat ik vlak erna niet nog een vierde moet doen. Als ik ze zelf kan inplannen, probeer ik er altijd voor te zorgen dat ik een kwartiertje pauze heb om een theetje te maken, een frisse neus te halen en een beetje energie op te doen. 

Zou het draaglijker zijn, denk je, als we wisten wanneer deze pandemie afgelopen zou zijn? Als we de deadline kenden? 

Ja, dat denk ik wel. Ik ben absoluut geen wintermens en wil bijvoorbeeld heel graag naar de zon. En toch heb ik dat nog niet gedaan omdat je niet goed weet wat er kan, of de regels binnenkort weer veranderen en wat je moet doen als je vast zit en je het vliegtuig niet terug op kan. Die onzekerheid maakt het moeilijk.

Ik voel ook dat mensen nu veel meer genieten van de momenten waarop dingen wel mogen en dat we minder veeleisend zijn. Ik kan nu bijvoorbeeld heel erg genieten van een ontspannend moment op een bankje in de tuin met een lekker glaasje wijn bij. Merk jij dat ook? 

Ja, dat klopt. We leren om tevreden te zijn met minder, denk ik. Je hoeft niet meer elk weekend naar verschillende feestjes of andere evenementen te gaan. Als je er geen zin in hebt, doe je het niet, merk ik bij mezelf. Ik denk dat vele mensen nu anders naar tijd kijken en dat hun relaties en connecties met anderen tijdens deze coronaperiode heel duidelijk zijn geworden. 

Je zei al dat je veel thuiswerkt en de meeste meetings online verlopen. Geldt dat ook voor de meetings met je manager? 

Ik gebruik voor Jeroen liever het woord ‘leider’ in plaats van manager. In mijn ogen denkt een manager meer aan het proces en het resultaat voor het bedrijf en niet zozeer aan de mensen. Jeroen daarentegen kijkt als leider naar manieren om mensen te doen groeien om als positief gevolg daarvan ook het bedrijf te doen groeien.

Maar om op je vraag te antwoorden: ja, we bellen elkaar meestal via Teams en zien elkaar soms op kantoor. 

Het kantoor is niet meer die veilige thuishaven van weleer, nu het zo leeg is. Mis je dat? 

Goh, ik weet niet of ik het zo zou benoemen. Voor mij voelt het meer als: iedereen schaart zich achter hetzelfde doel. Ik wist dat ik niet in mijn eentje aan de missie van het bedrijf aan het werken was, en dat ook rechtstreekse en niet-rechtstreekse collega’s daarmee bezig waren. Nu valt dat een beetje weg.

Ik vind het best moeilijk dat ik het contact verlies met de collega’s waarmee ik niet rechtstreeks samenwerk, want dat zijn de mensen waarmee je babbeltjes doet aan de koffiemachine, of de thee zet in mijn geval. Die connectie valt plots weg. En je gaat niet via Teams een random collega waar je normaal nooit mee spreekt opbellen om te vragen hoe het gaat.

Al moet ik dat misschien wel eens doen! Een van mijn collega’s nodigde al wel eens mensen uit voor een virtueel koffiemomentje. Misschien moet ik dat idee verderzetten!

Iedereen heeft natuurlijk zijn of haar mening over de maatregelen: sommige mensen volgen ze heel extreem op, terwijl anderen je misschien zouden knuffelen terwijl je daar geen behoefte aan hebt. Hoe ga jij om met die grote verschillen?

Ik vind dat iedereen recht heeft om zich te gedragen op de manier waarbij hij of zij zich het comfortabelst voelt. In mijn dichte omgeving zijn er zowel mensen die niet gevaccineerd zijn, als mensen die niet willen dat je langskomt als je de avond ervoor bent uitgeweest en 20 mensen hebt gezien. Dat is allemaal oké voor mij. In het begin was ik anders. Ik was bang, ik vond dat we verbondenheid moesten tonen als samenleving en dat we ons allemaal aan de regels moesten houden, dan zouden we er snel vanaf zijn. 

Bij GraydonGo proberen wij ieders mening en overtuiging te respecteren. Vind je het niet veilig om naar kantoor te komen? Blijf dan thuis. Dan organiseren we een hybride meeting. 

Jullie business was al volledig virtueel, jullie hadden al weinig face to face contact met de klant. Hoe anders is dat nu tegenover in 2019, toen je begon?

Door de pandemie hebben wij extra inzichten gecreëerd. We hebben in kaart gebracht welke impact situaties in een niet-normale economie op een bedrijf kunnen hebben. Daaruit zijn mooie projecten ontstaan en zelfs samenwerkingen met overheden. 

Ik heb op een bepaald moment beseft dat de oude situatie nooit meer terugkomt en dat het nieuwe normaal best wat opportuniteiten biedt. Hoe ga jij om met dat nieuwe normaal? Welke trends zie jij, zoals het thuiswerken bijvoorbeeld? 

Ik denk inderdaad dat werken vanaf nu altijd hybride zal zijn. Toch hou ik mijn hart vast voor wat er op het vlak van de samenleving en privé gaat gebeuren. De verdeeldheid die er nu heerst, maakt me ongerust. Ongevaccineerden staan quasi aan de rand van de maatschappij en gevaccineerden krijgen ook verwijten naar hun hoofd geslingerd. Ik denk dat we elkaar vooral moeten proberen te begrijpen. 

Op het werk spreken we er niet zoveel over. Ik denk dat dat het beste is, want ik kan me voorstellen dat sommigen inderdaad extreme meningen hebben en dat dat voor spanningen kan zorgen als je in hetzelfde team zit. 

Als ik aan jou en vijftien van je collega’s zou vragen: “Wat verbindt jullie?”, wat zeg je dan? Ik stel die vraag omdat ik zie dat heel wat van de coronadiscussies, zowel in bedrijven als families, zich afspelen op een lager niveau en gaan over wat ons niet verbindt in plaats van wat ons wél verbindt.

Wat ons verbindt is onze missie, onze visie om transparantie te creëren in de economie om ervoor te zorgen dat frauduleuze bedrijven op de duur verdwijnen en geen zaken meer kunnen doen. Ik denk dat als wij onze job allemaal supergoed zouden doen, dat Graydon niet meer zou moeten bestaan. Er zouden dan alleen nog maar eerlijke bedrijven overblijven die wel op tijd betalen en geen fraude plegen. Ik denk dat mijn collega’s die visie delen. Daarnaast hebben wij ook allemaal een open kijk op de wereld, willen we vooruit en gaan we volop voor positieve vibes.

Mijn laatste vraag dan. Je kwam als jonge, onervaren vrouw in een groot bedrijf terecht. Hoe druk jij daar jouw stempel?

Ik had mijn stempel eigenlijk al een beetje gedrukt tijdens mijn stage. Ik hou altijd mijn ogen open, leer wat ze me aanreiken en voer het dan uit op mijn manier. Ik geef er mijn eigen schwung aan en geloof in wat ik doe. En krijg ik feedback? Dan neem ik die altijd ter harte.

Ik ben ervan overtuigd dat je alles kan, als je intrinsiek gemotiveerd bent. GraydonGo geeft je ook de tools om je te ontwikkelen en de bedrijfscultuur is er heel open. Twijfel ik even aan mezelf? Dan doe ik twee dingen. Enerzijds bedenk ik mezelf dat ik werd aangenomen om een reden, dat ze in mij de beste persoon voor deze job zagen. En anderzijds heb ik ook een map in mijn mailbox waarin positieve mails zitten die ik dan teruglees. Bijvoorbeeld een mailtje van mijn leider die laaiend enthousiast is omdat ik op eigen initiatief informatie naar de klanten stuur. Of de CEO die me een compliment mailt. Hoe langer je ergens werkt, hoe groter die map wordt, natuurlijk.

Ik hoop dat je van dit fijne interview genoten hebt en er zelf enkele takeaways uithaalt!

Business Dad

PS Wil je je relaties verbeteren, zowel privé als professioneel? Download dan de gratis 7 principes menselijke relaties.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *